moeder ga nu maar
Stevig omklemde ik haar hand
en keek haar medelijdend aan.
De blik in haar vemoeide ogen
vertelde me dat ze nog niet wou gaan.
Haar mond wilde me nog iets zeggen
maar haar lippen werden stijf.
Ik voelde 'n verkrampte hand
en de koude in haar lijf.
"Moeder, blijf mij mij,
ik kan je echt niet missen.
Lieve moeder, vergeef het mij
vergeef mijn foute dingen."
Stevig omklemde zij mijn hand
en ze keek mij medelijdend aan.
Het gereutel op haar verkrampte tong
vertelde me dat ze zou gaan.
Heel langzaam ebde het leven weg
uit haar vermoeide lichaam
In haar ogen verscheen nog heel spontaan
een laatste oprechte traan.
"Moeder, ga nu maar
ik weet dat jij me hebt vergeven.
Lieve moeder, bedankt nogmaals
voor al het fijns door jou gegeven."
eugeen
Geplaatst in de categorie: afscheid