Blasé
Het is zover: opeens ben je veertig,
Halverwege, en je trapt in de val
Van déjà vu. Je bent ver weg geweest,
Je hebt veel gezien. De dingen zijn
Zoals ze zijn. Massa’s zonder tal.
Darwin schiep een nieuw begin, en de genen
Komen bepaald goed uit. Er is geen magie
Voor wie de jaren tellen kan. Zich vóorstellen kan,
De lange jaren van des aards bestaan. Dit vergt –
En dat heb je, of dat heb je niet – fantasie.
Maar Shakespeare zei het al: Het leven
Speelt toneel. Halverwege komt hij op, welgesteld
En grijsgetint, en cynisch als Dickens’ vrek,
Weggezet door Oscar Wilde als iemand
Die wel kosten maar geen waarden telt.
Geplaatst in de categorie: tijd