Het vacuüm
Als de wind, waait de tijd voorbij
Niet af te remmen, niet te versnellen
We gaan
We gaan
Als we dat nog niet wisten
Met de tijd als de wind in onze rug
We hebben lief, we haten, we schreeuwen
We huilen, we juichen, we gaan
Hand in hand
Met de tijd.
Onomkeerbeer, tegendraads en onbegrijpelijk
We sjouwen, duwen en slepen ons voort
'De tijd zal het leren'
Alsof we dat nog niet genoeg hebben gehoord
Bijna onberispelijk
Waan ik me iets waaraan ik me conformeer
Ben ik wie ik ben?
Of is het de tijd?
De wind waait
In mijn rug
Dit is mijn tijd
Niet af te remmen, niet te versnellen
Ik ga
Geplaatst in de categorie: filosofie