inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 28.520):

Het vacuüm

Als de wind, waait de tijd voorbij
Niet af te remmen, niet te versnellen
We gaan

We gaan
Als we dat nog niet wisten
Met de tijd als de wind in onze rug

We hebben lief, we haten, we schreeuwen
We huilen, we juichen, we gaan
Hand in hand
Met de tijd.

Onomkeerbeer, tegendraads en onbegrijpelijk
We sjouwen, duwen en slepen ons voort
'De tijd zal het leren'
Alsof we dat nog niet genoeg hebben gehoord

Bijna onberispelijk
Waan ik me iets waaraan ik me conformeer
Ben ik wie ik ben?
Of is het de tijd?

De wind waait
In mijn rug
Dit is mijn tijd
Niet af te remmen, niet te versnellen
Ik ga

Schrijver: Jochem Spekken, 10 september 2009


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 482

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)