De hoop is niet verloren.
Elk jaar weer schrijf ik een Kerstgedicht,
met steeds weer de hoop
op de toekomst gericht.
Ik dacht wanneer,
ondanks alle goede wensen,
wordt het nu eindelijk
vrede onder alle mensen.
Bijna was ik alle hoop verloren,
maar toch wordt deze steeds opnieuw geboren.
Maar terugkijkend op het afgelopen jaar
word ik weer blij in mijn hart,
en dat is toch iets apart.
Want steeds waren er weer uitzonderlijk
lieve mensen, die mijn hart verwarmden
met liefde en goede wensen.
Ik beken dan ook dat ik speciaal in jou
een van deze mensen herken.
Ik wens dan ook dat iedereen
het geluk zal kennen
en dat er geen onheil
op hun weg is te bekennen.
Geplaatst in de categorie: kerstmis