Geheimtaal
Met wat moeite toont
de zon haar stralen
regendruppels als parels
hangen aan het gras
klaar om te vallen hoe het ooit was
er bestaat geen god
en ook geen ras
er bestaat wel water
na het vallen in een plas
om te verdampen ooit een dag
om weer te veranderen in parels aan het gras
de laatste zijn de eerste
en men betrapt ons
op een lach
eeuwig is dat wel
wij verdampen keer op keer
zoals het is
zoals het was
parels raken in contact
met het licht
zoals jij dacht
dat dichters alleen maar kunnen krassen
zoals de sterren schijnen in de nacht
zij is wel oneindig
zij is wel heilig
de hemel en de nacht
als zij kijkt op ons neer
een godin onsterfelijk
zoals de mens t wil
hier een gil
in de leegte van ons allemaal
kras maar mens
want zonder sterrenstof
zo kaal
Geplaatst in de categorie: landschap