lichtjes
soms
is alles donker en stil
donkergrijs en kil
niets dat nog wil
alleen en stil in huis
geen geluiden te horen
niemand gaat me storen
in dit donker en stil
hoe hard ik ook gil
hoe graag ik ook wil
niemand zegt sst stil
ze slaapt
straks
is het weer licht
het einde in zicht
zal het duidelijk zijn
rauw en bezeerd
van deze pijn
wel iets geleerd
verder gaan
recht op staan
van mezelf op aan
de verleiding weerstaan
kan een ding beloven
niets zal het vuur doven
lief, kom dicht bij me staan
ik laat de lichtjes aan.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid