Wachten
Dag na dag, jaar na jaar blijf ik in afwachting
van wat ooit toch komen zou.
In eeuwig wachten en verdraaide gedachten,
hersenspinsels over wat zou kunnen en wat is.
Morgen doet pijn zoals gisteren smaakte naar oude wijn.
Vandaag is nog een dag zo leeg als de leegte maar kan zijn.
Wanneer komt dat turning point, wanneer verschijnt
aan het einde van de horizon dat straaltje zon?
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid