Ode aan mijn drumleraar
En toen begon ik maar met drummen
'k Ga wat tikken in de tijd
Dromen, tja, dat kon ik al
maar mijn ritme bleek ik kwijt
Uren, dagen aangeslagen
Zenuw, zweet en angst verjagen
Ben van die man gaan houden
die weg doet al het oude
Genadeloos, hij die kijkt
en door mijn schaamte mij de handen reikt
Tel seconde na seconde
Ik dwing me in de maat
Ik zie mijn hemel dalen
ga geregeld op mijn plaat
Maar doorgaan wil ik met die man
tot ik mijn dromen drummen kan
Geplaatst in de categorie: bedankt