bal masquee

Stel dat gisteren niet bestond
en ik vandaag pas mijn leven weer vond
dan nog voel ik de pijn van alle woorden
die eens mijn hart doorboorden
ook al zijn de ruzies bijgelegd
en was het niet zo bedoeld, het is wel gezegd
met stemmen als een vlijmscherp mes
dat aan twee kanten snijdt
dat gevoel raak ik nooit meer kwijt
daarom draag ik mijn maskers, voor elke dag een ander
zodat ik mijzelf per situatie aanpas en verander
als een veelkleurige kameleon
toch wou ik dat het anders kon
want dit leven voelt zo koud
en ik handel alleen uit zelfbehoud
ik zou zo graag opnieuw beginnen
zonder die eenzaamheid van binnen
met hernieuwd vertrouwen in de mensen om mij heen
mischien voel ik mij dan uiteindelijk
toch iets minder alleen....

Schrijver: Astrid Voerman, 16 maart 2010

astridvoermanhotmail.com

toneel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 23 stemmen 849