Ode
Ik leerde je kennen in de eerste klas
Teruggetrokken, stil, en opgesloten in jezelf
En je stond alleen, omdat je altijd alleen was.
Ik maakte me zorgen om je en ging naast je zitten, expres
En jij verwoordde mijn zorgen
Toen we die brief kregen tijdens die ene les.
“Schrijf op bij wie je in de klas wil komen.”
Rumoer brak toen los, iedereen wist het wel.
En jij zat, in elkaar gedoken, daar
Je wist niet welke naam je kon noteren
Dat brak mijn hart. Maar het is goed gekomen dat jaar.
Nu ben ik trots op jou: je bent gegroeid
Je hebt vrienden en vriendinnen, of dat komt
Doordat ik me met je heb bemoeid?
Je bent nog steeds mijn vriend
En daar ben ik blij om. De stappen die je zet
Maken dat ik zeg: je hebt dit vers verdiend.
Geplaatst in de categorie: vriendschap