Volle Leegte
Leegte vult mijn hoofd,
des te leger, des te voller, hetgeen mijn gevoelens verdoofd.
Ze loopt langs mijn zijde,
elegant, maar direct ten strijde.
Bij wie zou zij horen?
Die leegte, die mijn rust doet verstoren.
Mijn gedachte aan haar, zij die langs me loopt.
Vult mijn leegte beetje bij beetje,
de plaatjes die mijn hersenen ophoopt.
Hoe zou ze heten, dit meisje, zo elegant en puur?
Puur van tast en geur…
Ik proef haar bijna, een doortastend allure.
De volle leegte die ik ervaar,
wordt door haar gevuld,
tijd dat ik bedaar…
de plaatjes in mijn hoofd raken verguld…
Geplaatst in de categorie: liefde