Monogram
Seizoenen razen in jaren als stof door het universum heen
Dat is ook mijn tempel waar het vandaag de dag stormt
Elke andere ziel een nieuwe zonsopgang alleen
langzaam waar een laatste ondergang zich vormt
Explosies erupties geboren in oorden woorden vol vuur
Nooit te laat te vroeg tevergeefs
Vreemde geuren zoet komen tevoorschijn vanachter een muur
Zij die deze nacht de tekst godzijdank waarachtig leest
Tussen ruimtes ligt een verscholen tijd
centrum in dit labyrint maakt eindelijk vrij
Pretogen breken kettingen en keten en niemand die nog lijdt
golven breken een laatste keer in het onderbewustzijn
vanaf vandaag vliegt enkel nog een echo over dit lage land.
Geplaatst in de categorie: tijd