Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.727):

Jeronimo spreekt een meisje in een droom

‘Zeker eenmaal per week meldt zich een duif aan mijn
raam met een invitatie. Laat in de avond word ik dan
afgeleverd bij het comptoir hier pal aan de overkant en
daar drink ik dan thee tot aan het ochtendgloren met
meneer De Spinner.

Ik vind hem uitermate sympathiek. Hij heeft alle aandacht
voor mij en hoe laat het ook wordt, hij blijft kwiek en gezond
ogen. En helder dat die man is: hij kan in een paar zinnen
samenvatten wat er in ons landje op het spel staat.

De laatste keer begon ik over mijn budget. Ik kon daardoor
altijd in het grote huis tegenover hem blijven wonen, maar
nu willen ze mij wegbezuinigen. Je zult heus wel ergens een
goed geregeld onderdak vinden, zei hij, maar toen ik voor het
eerst in dat wat groot uitgevallen theehuisje mijn stem verhief,
zei hij streng dat regels regels zijn en dat ik het best nog een
tijdje zou kunnen uitzingen als ik mijn beroemde parel verkocht.

Hij denkt altijd razendsnel met je mee, dat is zo vermoeiend.
Het is echt een hele sympathieke man, een hele bekwame ook,
maar wat moet ik nu doen? Moet ik mezelf veilen? Toen ik
daarover begon, lachte hij en zei: ‘Meiske, jij bent top en wat
top is houden we in stand.’ Hij draaide zich om en ging achter
het spinnewiel in de hoek zitten. De zon kwam op en hij woof
mij de deur uit.’

Jeronimo van Elk 21