Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.752):

Draaikolk der illusie's.

In mezelf gekeerd, wanneer gedachten stoppen,
volwaardig verder leef, afstand van illusie,
de illusie van mogen te 'zijn' wie ik ben,
laat mijn hart zacht en langzamer kloppen.

Stil kunnen zijn in grenzeloze verwondering,
waar universele liefde mij laat meestromen,
fluisteringen van mijn ziel hoorbaar zijn,
liefde willen delen in avondschemering..

De kracht van liefde oneindig zalig voelen,
in mezelf, voor mezelf en naar anderen toe,
waar zoveel mensen wanhopig blijven naar zoeken,
niet zien, waar hun geest het laat wegspoelen.

Innerlijk diep verlangen naar ware éénheid,
niet een moment, geen fase van vluchtigheid,
passie kent geen ommekeer, tijdloos zweven,
ware liefde blijft achter, voelbare leegheid.

Mezelf zijn, kan ik best als ik alleen ben,
onafhankelijk zonder mij eenzaam te voelen,
wie zoekt om eenzaamheid te willen vervullen,
kent nooit rust en vrijheid in eigen verwen.

Dat wat vele net uiterlijk wensen van de ander,
tot je ze plots meedogenloos in liefde loslaat,
beseffen ze niet dat hun bewuste wens vervult is,
terug alleen, werkt rust en vrijheid dan als brander.

Het is de mens der illusie's, niet even stilstaan,
met al zijn dwalende gestuurde gedachten,
gedachteloos leven op eigen innerlijk gevoel,
brengt waar je ziel moet zijn, in haar bestaan.

(gedachtenloos, doorbreekt de illusie's..)