inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.395):

Mijn vleugels der wind...

Een passiestorm nam mij mee,
op mijn vleugels der wind,
niets kon mij tegenhouden,
ver over de woelige zee.

Ontoereikend, onbegrepen,
op mijn vleugels der wind,
verloor ik veer na veer,
liet het maar aanslepen.

Hoop in innerlijk verlangen,
op mijn vleugels der wind,
fluisterde hij mijn naam,
in zijn stille lofzangen.

Een herkenning welbehagen,
op mijn vleugels der wind,
neem mij eindeloos mee,
in liefde.. verslagen.

(laat je meestromen in eigen verlangen en je komt het uiteindelijk tegen..)

Schrijver: Vos Andrea, 14 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 697

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
17 oktober 2011
Email:
quicksilvervndrvn06gmail.com
mooi, meeslepend gedicht...
Naam:
vos andrea
Datum:
15 oktober 2011
Email:
vos.andreagmail.com
Geef mij maar het meestromen met de wind dan uit eigen beweging wat wordt belast door het denken van de mens..en kom je uiteindelijk niet aan waar je verlangen wilde zijn.
Naam:
Han Messie
Datum:
14 oktober 2011
Email:
hmessielive.nl
Het is altijd mooi om de menselijke aard en het streven met een vliegende vogel te vergelijken.
Waar zullen onze vleugels uiteindelijk heen willen, uit eigen beweging of op de wind?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)