GESTRAND !
topduinend sta ik windvangend te kijken
schipgestrand ligt daar een stalen kolos
Scheepsbel klanken als een droevige roep
S.O.S. wie redt mij toch, wie trekt me vlot
een zeemeeuw kantelt scheef in mijn oogblik
zijn schreeuw van sarcasme, windgedragen
lijkt een triomfantelijke uiting van vogelvrijheid
Kijk, ik vlieg, ‘k kan gaan waar ik wil of niet
En gij, krakend en lamgeslagen monster
gij zijt een prooi van zee en windkrachten
geen anker mocht hun macht beslechten
witgekuifde baren rammen uw uitgedraaide
schroef vanachter, duwend u harder tegenop
de zanderige kust.
Poseidon en zijn zoon Triton bekijken smalend
deze vruchteloze en hopeloze strijd tegen de zee
De kinkhoorn blijft ongehoord, ergo de golven wild
Ach zij mogen ook wel eens lachen, nietwaar?
Geplaatst in de categorie: actualiteit
nu opgescheept zitten met de blaren,
lekkere frisse wind dit schrijven!