inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.307):

ik als militair

Afscheid nemen is een moeilijk moment. Is moeilijk voor je kind vrouw of vent.
Met tranen in je ogen brok in je keel. Hoor je teksten kom terug aub heel. Je weet dat je vrienden en je familie je zal steunen. Maar de komende maanden zou je op je kamaraden leunen.
Iedereen zal met beide benen op de grond moeten blijven staan. Heb dus veel respect voor de mensen die er heen zijn gegaan.
Je rijdt weg en en denkt afscheid nemen doet toch zeer. Je draait je hoofd en kijkt nog voor de laatste keer.
Je zet je eerste voetstappen in een vreemd land. Om je heen kijkend zie je bergen het kamp en zand.
Je kijkt je kameraden aan en je denkt we gaan er voor. Pakt je tas en kijkt naar het vliegtuig en loopt door.
We gaan de komende maanden aan het land en vrede werken. Onze collegas die er zaten overnemen en een club weer versterken.
We zullen veel mee maken . Onze hart en ziel zal het raken.
4,5 maand ben je aan het werk en voor de vrede gegaan. Tot je hoort jongens het is tijd om naar huis te gaan.
Op de terug reis ben je rustig en cool. Aangekomen op het vliegveld zit je op het puntje van je stoel.
Je loopt naar binnen en ziet familie zwaaien huilen en roepen om je naam. Maar uiteindelijk kan je niemand verstaan.
Het weer bij je familie en vrienden zijn is het lekkerste gevoel. Sommige mensen kennen het gevoel en begrijpen wat ik bedoel.

Schrijver: Michael looij, 1 maart 2012


Geplaatst in de categorie: werk

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.573

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)