de muur
kronkelige, dorre takken
woelen in mij
ze vormen een labyrint
ik wil eruit
maar ben de weg kwijt
muren,
langs voor,opzij en achter
ze worden steeds hoger
takken met scherpe doornen
priemen erdoor
ze zijn heel talrijk
de doornen doen pijn
dus blijf ik er af
op de doornen
heb ik een dikke laag cement gelegd
het cement is opgedroogd
en verworden tot één brok beton
het beton moet gesloopt worden
maar ik heb geen beitel
Geplaatst in de categorie: emoties