Vallen
Vroeger viel ik vaak
Als kind en toen steeds minder
Dan wist ik dat ik vallen zou,
(want m'n fietsband raakte de stoeprand)
(of mijn voet bleef hangen achter een steen)
Dan wist ik dat het komen ging,
De schrik, de pijn, de tranen
De bloederige knie
Maar ook dat het meevallen zou
En terwijl je viel, dan wist je
In moeders armen komt het goed
En daarna dan een ijsje
Laatst viel ik weer
Niet van mijn fiets of door een steen
We vlogen samen
steeds maar hoger
Met de diepte ver en groot
De val onontkoombaar
De pijn voorspelbaar
Maar onvoorstelbaar want zo groot
Dat wist ik toen ik daar zo vloog
En toen je me liet vallen:
Ach ja...
..inderdaad onvoorstelbaar groot
...en daarna niet eens een ijsje
Geplaatst in de categorie: kinderen