Hartenkreten

hartenkreet (nr. 38.127):

verbeelding

Tussen de sterren
In een hemel
Zo zwart als de nacht

Verschijnt jouw gezicht in de maan
Ik doe mijn gordijnen dicht
En loop weg bij het raam

Het helpt niet
Vanuit elk ooghoek
Staar jij mij aan

Ik wil het uitschreeuwen
Ik kan het niet meer aan
Wat heb ik toch misdaan

Ik huil
Uit jou oog
Rolt ook een traan

Ik wil hem weg vegen
Maar mijn vinger
Komt tegen een verbeelding aan

Ik wil je troosten
En zo ook mijzelf
Dus praat ik tegen niets aan

Ik wou dat ik kon vliegen
Mijn vleugels uit kon slaan
En onder de sterren naar jou toe kon gaan