Onzekerheid
Al jaren samen één, gelukkig als een stel,
Wat zo mooi was en zo zeker,lijkt nu 'n ware hel,
We waren zo gelukkig, elkaars steun en toeverlaat,
Maar na zovele jaren is het nu te laat,
De ooit zo mooie ogen, het sprankelende blauw,
Die trots toen in je ogen, is nu het diepe grauw,
Hoe kan het toch zo zijn, dat je mij niet meer ziet staan
Ik ben nog steeds dezelfde, die voor ons wil gaan,
Maar ergens trek ik grenzen ik geef alles wat ik kan,
Moet van 2 kanten komen dus ook van jou mijn man,
Maar beloof mij lieve schat,
Als jij alleen maar half denkt dat je het hebt gehad
Zo eerlijk tegen mij moet zijn,
ook al doet het mij ontzettend pijn,
Maar eerlijk zijn is wat ik verdien
Hoe dan verder is wat we dan wel zien,
Maar ik heb recht op iemand die 100% voor mij gaat,
Die met volle trots naast mij staat,
Die mij lieve woordjes toezegt elke dag,
Die zo verliefd is op mijn mooie lach,
Hopelijk dat je dit straks leest,
Besef je je zelf hoe mooi het is geweest.
Geplaatst in de categorie: liefde