het dorp waar hij is geboren
hij is hier geboren en kent iedereen
zoals iedereen hem kent.
het dorpje achter de dijk…waar de
tijd stil staat, nooit iets gebeurt
de wereld is er klein en ons kent ons
hij wil de steden verkennen want het
benauwt hem soms zo
hij wil wel eens echte vrouwen zien
in snelle auto’s rijden met hen en warme
nachten beleven in een stad.
want de wereld is er toch ook voor hem?
het dorpje achter de dijk is hem te klein
op een mooie zomerdag opstaand uit de
oude bedstee wist hij, vandaag gaat het
gebeuren. hij klom nog even op de dijk.
even langs de buren, zij zouden op zijn
Huisje passen zolang hij weg was
hij ging met allerlei wilde dromen van hoe
het daar buiten zou zijn. binnen een maand
was hij weer terug... hij had echte vrouwen
gezien, in snelle auto's gereden.
zijn droom geleefd
de nachten waren precies zoals hij ze zich
had voorgesteld. maar nooit was er rust en
het leek alsof de mensen niet echt waren.
alsof ze een rol speelden, druk, druk en
almaar pratend.
vandaag loopt hij weer over de dijk, ziet
de verweerde gezichten van de mensen uit
zijn dorp. hun vrouwen waren bloedmooi en
echt! zijn bedstee voelde als thuiskomen
veilig, vertrouwd
en hij weet dat hij nooit meer zal verlangen
naar de stad… ja, misschien eens op vakantie
hij heeft er goed aan gedaan door te gaan
want nu weet hij waar zijn geluk ligt…
in het Groningse land, dorp achter de dijk
Geplaatst in de categorie: wereld
Mooi gedicht waarin jij je hart voor het Gröninger land weer doet spreken en laat zien dat je de plattelanders nog steeds aanvoelt.