Alle inzendingen over wereld

De wereld is vervuld met droefenis en klagen, Vol snode lastering en vol onwaardigheid, Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid, Vol onverdiende haat en dodelijke lagen. De wereld is vergift met wroegen ende knagen, Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid, Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid, Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…

van schoonheid hing de wereld samen de koeien leken echt te kloppen slechts hun koppen waren groter of zat het in de ogen? een vogel die we vaag vermoedden klonk uit de lucht een stip die zong was thuis uit onze doos ontsnapt later vouwde al het vee zich samen voor de hekken droomden wij dat na de regen onze namen zouden groeien in het…

Toen eens die grote schilder De wereld verven zou, Klom hij eerst in de hemel - De hemel maakte hij blauw. Drie droppels liet hij vallen Beneden op de aard, - Drie mooie kleine dingen Zijn daar altijd bewaard: - De eerste viel in 't koren, Dat werd een korenbloem, Die bloeit in 't blauw naar boven, Dat is haar grote roem. De tweede…

Recht op vrije meningsuiting, dat betekent, heel normaal, dat je niet de hele dag hoeft lopen letten op je taal; dat je hardop durft te praten in de tram of in de trein, over wat je stom of slecht vindt, zonder bang te hoeven zijn. Recht op vrije meningsuiting, dat betekent, heel gewoon, dat er niet wordt meegeluisterd naar je eigen telefoon…

Dit was mijn eerste visie op de tropen: Een gladde plaat boven de schoorsteenmantel, Waarop, om lange palm, laag bladgekantel, Een tijger sloop, de ogen bloedbelopen. Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus, Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen; Op 't deksel stond een onoplosbre rebus: Karakters van onmetelijk vermogen.…

ze nam de benen aan ongeziene snelheid... en mijn ketting brak nu ben ik opnieuw alleen ik... met een gebroken schakel!…

binnen bij de vissenkom telt een grijsaard de seconden 's avonds eet hij kreeft van dik damast en heft zijn kristal naar niets dan kaarslicht in een spiegel. Op straat de lokroep van de haat langs gelaten tralies, ineengedoken Vietnamezen, de slagregen van de skins. werkeloze fietsen op naar de failliete villa's der gevluchte vaderen.…

Wij zijn de overwonnenen op de zuiderstrook der lage landen langs de zee De zee was niet ons goed al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand van bitterheid Soms is een plant ons goed nog en dieren Ik meen daarmee buiten de paarden schepershonden van Mechelen of Groenendaal die na de schilders de roem van…

Wat ik nodig heb Een vers kopje morgenzin Gegoten door jou. Wanneer afgelopen nacht haar geheimen onthult in een nieuwe dag is het ook de tijd van licht en vluchtigheid waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap tegelijk kleurt de omliggende zon haar hemel in verschillende tinten en tonen onder het wakend oog van de maan. Op hetzelfde moment…

Ik zocht geen grot, maar een gat, een bres in het gebergte, een gewelf in de glimmende schiefer en roodachtig graniet, een holte waar de wind doorheen waait want ik wil een venster met uitzicht op de wijde wereld in het westen, eilanden, rotsen en scheren, ruïnes en het puin en het gruis en gesteenten door gletsjers vervoerd naar zee en de grote…

Soms lijkt het wel alsof ik kan vliegen. Gedragen op de vleugels van de Vrede. Ik kan daardoor alles duidelijker zien. Ik kan daardoor de wereld zien vanuit het standpunt van de Vrede zelf. Ik kan daardoor zien wat er zo allemaal de Vrede in de weg staat en belet. Wat wil de Vrede zelf? Ze wil dat de mensen ophouden met het plegen van allerlei…

iemand trok een streep in het zand en maakte iedereen wijs dat het een grens was iemand oefende het woord liefde en zette deuren open iemand zonderde zich af onder dekens van zielenpijn iemand voer een vloot vol verlangen maar meerde nooit meer aan iemand was gevleugeld en had handen gevuld met licht iemand wist van de broosheid…

Droombeeld Ik wil gelukkig en blij zijn in een schone groene wereld onbevangen kunnen lachen als een kind. Zonder zorgen en luchtig te mogen leven zoals paardenbloemenpluisjes zweven gedragen door de wind. Lopen over schone witte stranden de zee ingaan en de voeten zien gaan door het water zo helder als blauw kristal. In de lucht de…

De Schepper weent, Hij ziet Zijn wereld doven Het duister dreigt, er is steeds minder zicht Het lijkt erop dat het niet lukt daarboven Nog niet getreurd... Zijn ster die geeft nog licht De aarde zucht, hij ziet het leven sterven Door gif, door gas, door plastic in de zee Het lijkt erop dat straks niets valt te erven Nog niet getreurd... niet…

Zo snel als gedachten kunnen gaan, reisde ik eeuwen de kosmos rond, totdat ik hem in een hoekje vond en in grote bewondering stil bleef staan. Ik vond een wonderlijk mooie planeet, zacht blauw gekleurd door een oceaan met wat wolkenslierten er tegen aan lag hij op een zwart fluwelen kleed. Op dat kleed met sterren als diamanten draaide…

Een vrouw loopt op de markt. Ik schat haar zeventig. Hoe vaak gaat zij naar Albert Heijn? Wie houdt dat van haar bij? En wat zal zij er halen? En hoe zal zij betalen? Doet zij dat met haar pin? En staat haar code ergens in? Ik laat haar lopen, ons geheim, haar tas gevuld met vragen. ----------------------------------------…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood. Brood ziet de muis, muis kijkt naar kat, kat let op hond, hond ziet het kind, kind kijkt naar vrouw, vrouw ziet de man. ------------------------------------------------------------- uit: 'Dat zijn zo de dingen…

De kindren lopen uit hun kleurig spel En laten 't park schuw en verwaarloosd achter. De vogels zwijgen om een oude wachter, Alleen de krekels sjirpen snel en schel. Het groene en rode loof wordt even vaal. Een flakkerlicht ontwaakt in bronzen lampen. De avond komt gedempt, gehuld in dampen Nader, als een sluipmoordnaar in een zaal…

Zij vraagt wat mij hier naar 't strand brengt 'k Ben opzoek, op zoek naar (verhalen) Op zoek naar verhalen van mensen als jij; vertel mij de waarheid (leugens) Jouw waarheid, geen leugens, vertel ze mij 'Heb je even'?, zei zij, 'ik ben nog jong' (waarheid) 'Zeker te moe' en viel als een blok in slaap...…

In een ongewoon licht rijden de straten vandaag, helder als nooit tevoren. Zand op de wind, een geur van oude bureaus uit een zwembad, iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt - het schrift gegeven, lees tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet terloops bij het asfalt vandaan gaat, het zo weer vindt in de ruimte tussen twee oogopslagen…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht. Zoekende lopen…

dropjesverslindende touroperators vergapen zich aan hartmassage / bij de bakker / in de bagelstore om het even wat je inlijft een vorkje prikken naast het pleintheater: hij floot de honden en zij zag de valk stijgen diepte lachend iets op uit de zak van haar lief - prikt sushi - betaalt de nekmassage (...één litertje zuurstofrijk bloed…

Toen blies uw adem, en de zee sloeg stijf, En open stond de donkre muil der aarde En slikte het alom gepantserd lijf, Des jagers die uw adem achtervaarde. O Heer wie blonk als gij in strijdbaarheid, O Heer wie ging als gij door de aonen Gij zwevende, die voor ons heeft bereid De uittocht door het land der Faraonen. De volkeren hoorden '…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed…

Toen ik heden opzag van mijn leven, Uit de schaduw van mijn stille zorgen, Zag ik, tot de witte diepe verte, Weer de Schoonheid om mij henen slaan, - Tot haar immer onverwachte gaven, Tot haar wijde zegenende handen, Tot de kalme stammen van haar vruchten Ben ik weer gelukkig heengegaan. Uit de schaduw van mijn stille leven, Over de onrust…

Dure mevrouwen liepen langs de fraaie, misschien wel fraaiste winkels van de stad. De airdale terrier liet zich even aaien. Een zuiderwind kwam zacht de hoek om waaien of daar zojuist een bruid gelopen had. ----------------------------------- uit: 'De Veltmanverzameling', 1996.…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Wie meester Treiter gelooft, schmierend 'de natuur is een kapotte televisiekast' moge per helicopter wat boven het kooksel in de kraterketel van de Mauna Loa hangen. In de vuursoep die wordt omhooggeschoten gaat de radende zon persoonlijk te gode. Zo iemand van mening zou zijn dat hier Disneyland is moet hij op de prut landen. ----…

Kom, Socialisme, draag het witte licht, Dat in de harten brandt der lichtvertederden, Boven de hoofden van de diepvernederden, Dat zij het zien en worden opgericht. Kom, Socialisme, steek opvlammend aan De lampen in de hoofden der arbeiders, En in de harten van de kleine lijders, Die als vergetelheden ondergaan. Kom, Socialisme, stoot de…

De goede vriend en de vijand, van onszelf en van elkaar, wonen in hetzelfde huis. In ons trouwe lichaam. In ieders vrije geest. In dezelfde wereld. Dezelfde natuur. Onze bange vijand laat ons weten dat we ernstig worden bedreigd. Er is zware storm op komst. Sluit deuren en alle ramen. Vertrouw niemand meer. Alleen vertrouwelingen, die…