Slachtoffer
Mensen lachen mij uit, en niet toe.
Ze bekijken van een afstand, wat lijkt te dreigen.
Zij herkennen iets van zichzelf in mij,
maar weten nog niet wat.
Mensen lachen zichzelf uit.
Eigenlijk zijn ze zelf het slachtoffer.
Slachtoffer in een leven: vast van wat los
had moeten blijven.
Zij erkennen nog lang niet, wat een vermoeden is,
dat sluimert stil in de geest.
Het nadenken doet voor hen te veel pijn.
Het kost ook moeite die niet gekend moest worden.
Zíj willen noch durven te openen.
Maar met mijn verschijning...
trek ik, al dat goed verstopt moest blijven
toch open in geweten der ziel.
Of het ze nou wel of niet beviel.
Het is lastig, als ik aanwezig ben
terwijl de afwezigheid van het slachtoffer zijn
zó had moeten bestaan!
Het is vreugdevol, wanneer de ander
in een laat stadium toe zal geven ...
dat de pijnlijke momenten juist verbreden.
Een mens heeft nooit zomaar geleden.
... Integer met 'slachtoffers' omgaan.
Geen trap nog nageven. ...
Geplaatst in de categorie: psychologie
doen!
Dus éven goed slachtoffer zijn.'