Utopie
Als jij huilt voel ik jouw stilte.
Jouw eeuwige rust rondom mij zweven.
Als jij lacht voel ik jouw euforie.
Mijn nachtegaal zingend als het leven.
Jouw stilte omhelst de omgang van benaderen.
Je praat zoals de wind suist door de bomen.
Zo zacht en evenwichtig ritselen door bladeren.
Jouw stijl bevat elegantie die niemand kan tonen.
Als jij huilt is je traan transparant.
Jouw woorden voelen als een bries
Mijn utopie voor dag en nacht.
Een woning om te leven vol akoestiek.
Geplaatst in de categorie: liefde
Alexander, ga vooral zo door. Je neemt me mee in
een bepaalde sfeer van je.