Verlatenheid in het uitvaartcentrum
Ik zit hier alleen
in een raamloos kamertje
van het uitvaartcentrum
met alleen rouwkaarten om me heen
van mijn moeder
Mijn ene broer verkiest het Vondelpark.
Een wandeling in de zon om
the day after de Canal Parade
even bij te komen.
Mijn andere broer verkiest zich
te benevelen met drank.
Gegrepen door zijn gifdrank
ligt hij apathisch op zijn bed.
En weer een rouwkaart
in de grijs gerande envelop
Sneetjes in mijn vingers
van het snijdende papier.
Elke kaart een sneetje in mijn ziel.
Mijn maatje, waar ben je?
Ik voel je steun
maar om me heen
staan alleen lege stoelen.
Ik pak mijn mp3
De eenzame stilte verdrijven
Snowy White's "Birds of Paradise"
Ik vlieg even met jullie mee
om daarna weer alleen te landen
in de realiteit van het stille kamertje
in het uitvaartcentrum.
Maar ik ben er weer en met
een strak gezicht
van opgedroogde tranen
zeg ik
"Mevrouw, de enveloppen zijn klaar".
Geplaatst in de categorie: emoties
Bijzonder krachtig sprekend van moed.
Zeer ingetogen en bescheiden sfeer.
Blij mag ik zijn, dat je nog een overlevende bent.