inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.441):

Niemandsland.

Verwaaide geest en een strand vol leegte.
De zon zakt in zee, zwaar valt iedere
golf op de vloedlijn.

De einder ver weg van duin en paviljoen.
Alles verlaten, in vergetelheid geraakt.
Maar langs wegen gaat men onvermoeid verder.
De zoektocht tussen aard en hemelrijk gaat
ongebreideld door.

Ik sta op een pier, hoor het ruisen
van de golven en word onder het gekrijs
van meeuwen bedolven.

Daarna is er alleen nog de stilte die
zich uitstrekt over zee en strand.
En het lijkt alsof ik mij waan in een stuk
niemandsland.

... Daar op een pier waar je beseft hoe 'leeg' het kan zijn en er verder niemand is. Terwijl er uiteraard op allerlei wegen elders men zijn doel telkens nastreeft... ...

Schrijver: martin valk, 22 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 192

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)