ik sta stil in de tijd
ik heb je ontmoet in hele rare omstandigheden,
we hebben samen toen veel tijd gedeeld.
maar we hadden toen geen andere mogelijkheden,
dat was toen ons tijdbeeld.
jarenlang uit het oog verloren,
geen contact en de echte liefde is weggegaan.
maar na lange tijd ben ik je gaan opsporen,
met goed resultaat, en nu is er weer een goede klik ontstaan.
we hebben samen afgesproken en bijgepraat,
ik voelde meteen weer de kriebels die ik toen ook had.
en nu denk ik wat heb ik weer aangehaald,
mijn liefdesgevoelens komen weer terug, had ik niet verwacht.
niet verwacht na zo lange tijd,
maar ik kan er niks aan doen, het voelt zo goed.
maar er zijn nu andere dingen die ik mezelf verwijt,
het voelt vertrouwd, maar ik weet niet zo goed wat ik nu moet.
sinds dat we hebben afgesproken, denk ik aan jou,
komen de mooie momenten weer terug die we samen hadden.
maar is dit echt het gevoel dat ik weer van je hou,
ik sta stil in de tijd, ik denk na over wat wij samen hadden.
ik wil sinds die ene keer elke dag bij je zijn,
maar ik kan dat niet, ik ben getrouwd.
maar ben ik nu gelukkig, ben ik wie ik wil zijn,
ik moet keuzes maken, maar dat is moeilijk, want dit is oh zo vertrouwd.
lieve schat... wil jij mij die duidelijkheid geven wat ik nu moet doen?
of ligt die keus echt aan mij.
ik weet het niet, ik ben hier maar ik hoor bij jou...
Geplaatst in de categorie: emoties