Nazomer
De zon laat haar warme blik
over haveloze huizen
en verlaten land gaan
Ze zegeviert
Aan lege stranden
liggen eenzame handdoeken
felgekleurde resten
in een uitgeleefd land
Vertwijfeld roept een man
bebaard en gekleed in lang
Vrouwen schuifelen
onverstaanbaar mompelend
aan mij voorbij
Ik sluit mijn ogen
en voel de laatste zomerwarmte
op mijn gezicht
Besef dat ik kan opstijgen
en wegvliegen
Wat heb ik gegeven
Aan dit geteisterd land......
Geplaatst in de categorie: maatschappij