30 januari 2014
Het maken van pleziergedichten wordt vaak onderschat,
je denkt al snel dat flik ik wel, vooruit, ik doe maar wat.
Een vleugje ritme, ‘n snuifje rijm dat giet ik zo in ’t vat,
maar als je ’t zaakje overleest, dan is het nooit ~je dat~.
Het blijkt toch minder simpel dan aanvankelijk gedacht:
dat vorm-vast-rijmen moeilijk is, dat had je niet verwacht;
het metrum geeft problemen want tot in detail betracht,
is ‘t haast niet vol te houden, dus het wordt subiet verkracht.
Wat pretgedichten maakt of breekt dat is wel ~het verhaal~.
Nee, luchtig ouwehoeren lukt ons lang niet allemaal
en dan een clou bedenken -als het kan zo sterk als staal-
is weinigen gegeven, ’t gros zit lager dan modaal.
Ik weet, van al ‘t genoemde is er niets dat ik vermag,
maar toch probeer ik het vandaag: het is ~Gedichtendag~.
Geplaatst in de categorie: lightverse