oma
De oude vrouw loopt met vaste tred
door de winkelstraat
denkend aan de karbonaadjes
die al in de boodschappentas
haar het water in de mond doen lopen
niet het water dat na een hardroze regenbui
spettert in paarse plassen op de begraafplaats
waar ze al weer maanden wacht
op de zo dikwijls beloofde hemel
onder anjers en gerbera's
omdat ze daar zoveel van hield
en de kleine steen met naam en data
maar niets over hoe lief ze altijd was
Toch loopt ze daar,
zo tastbaar in haar wollen jas met
de sjaal als vanouds stevig om haar hals,
dat de jonge vrouw haar naam roept
en rent over de zwarte straat
waar winkels en mensen wegvallen
tegen het beeld
dat zij zo duidelijk ziet ….
intens gemiste oma
Geplaatst in de categorie: verdriet