inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.722):

Weerzien

Ik stierf duizend doden
toen ik hem weer zag

ik had de schrik flink te pakken
kon wel door de grond heen zakken
daar stond de man wat ouder

maar nog met steeds dezelfde blik
en tot mijn grote schrik
sprak hij mij aan

op dezelfde lieflijke toon
zoals hij gewoon was
jaren geleden

hij trok een grimas
voor mij althans
voor zijn gevoel toonde hij vast een glimlach

hij sprak in één stuk door
over hoe mooi het was die dag
dat was niet mijn herinnering

ik was een jong en bang ding
was eigenlijk een klein vogeltje in zijn hand
in welke hel was ik beland

ik zei niets
en heb hem de rug toegekeerd
ik had het toch niet geleerd

hem eens de waarheid te zeggen
welke angst ik al die dagen

heimelijk met me mee moest dragen.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 12 juni 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 290

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)