Tuinfantasie - 12e tafereel
Een woelmuis vult haar buik met plantenloten
of met de wortels van een gele lis,
mij kan het voor geen ene fluit begroten,
het lijkt me stug dat ik er eentje mis.
En vist de reiger met gerichte stoten
de halve populatie windes weg,
dan wordt hij heus niet met een buks beschoten;
zo’n bagatel krijgt mij niet van de leg.
Ik zit nu wel van alles neer te schrijven
en ’t meeste is nog pure fantasie,
maar één ding valt me toch niet aan te wrijven:
Dat ik gebukt ga onder agrafie.
Dit werk is niets meer dan een klappernij;
het is je reinste zelfverlakkerij!
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
natuur 3.0 met 2 stemmen 
114
114
Geef je reactie op deze inzending: