inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 44.654):

Verdriet in Khasab.

Op de pier van deze haven zag ik een verdriet
de tranen en de letters, in het zwart geschreven
je taal helaas, die toegang heb ik niet.

Ik vroeg een man met erudiete ogen
"welk verdriet, moet hij doorstaan?"
"ach", zei hij, "het is maar kletspraat, van die man."

Aan het einde van de pier, in 't beton geschreven
niet op de bergwand, onder handbereik
verdriet beschreven slechts voor hen, die zoeken?

Lang heb daar nagedacht
veel oorzaken kon ik zo benoemen
en die genoemd om daar, één traan te delen.

Je verdriet stond twee jaar daar beschreven
ik heb in 't tweede jaar, je beelden taal gezien
één jaar lang is het, dicht bij mij gebleven.

Het zoute water, wind en dagelijkse zon
zij wissen sneller dan voorzien, je sporen
de tekens zijn als stof, nu bezig heen te gaan.

Nu trof ik daar, de resten van een maaltijd aan
in jouw land is naar nu blijkt, dus ook een tijd
waarin alle wonden kunnen helen.


Zie ook: http://evertdeboerkunstschilder.nl

Schrijver: Evert de Boer, 19 maart 2015


Geplaatst in de categorie: verdriet

1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 280

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Evert de Boer
Datum:
22 maart 2015
Volgens een kenner staan, (van rechts naar links} twee woorden nl.
Jong Verdriet.
Een redelijke veronderstelling is; dat de schrijver voor het eerst verdriet heeft ervaren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)