Brein
Ik ga mijn weg door de duisternis.
Op de tast zoek ik jou.
Vecht mij door het grauw.
De kamer van mijn gedachtenis.
Ik betaal mijn tol.
Met mijn gedachten en herinnering.
Jouw verbeelding is mijn zegening.
Daarmee houd ik mijn zoektocht langer vol.
Nu eens werkt mijn brein non-stop,
Wanneer jij wandelt door mijn gedachten.
Dan weer voel ik mij niet meer bij machte
En moet ik mij redden uit mijn grijze slop.
Zo bouw ik mij een woning in mijn brein.
Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten
Zodat ik niet hoef te wachten
Om daar met jou gelukkig te zijn.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: lichaam
Brein 2.0 met 1 stemmen 
252
252
Geef je reactie op deze inzending: