Gebed
Hier zit ik, God, ik wacht en stel me open
om te vernemen wat 'k voor u kan doen
dat meer betekent dan me onderdopen
in braafheid, zoet gekwezel en fatsoen
Als u zo echt bent als de zonnestralen
en zo concreet als 't groeien van een boom
dan kent u vast de radiokanalen
van 't mensenbrein en schijnt u in mijn droom
Al bent u ver, voorbij de laatste sterren,
als u almachtig bent, maakt dat niet uit
dan kan geen eeuwigheid uw weg versperren
en d'r is geen ruimtegrens die voor u sluit
Ik vraag u niet om mij te komen redden
ik ben niet hulpbehoevend of getikt
ik vraag u niet om honderdduizend bedden
voor hulpverlener ben ik niet geschikt
Maar ligt het in uw macht de mist te klaren
die ieder opsluit in zijn eigen brein
dan zeg ik doe het! Ik heb geen bezwaren
om steeds met 't Al in dialoog te zijn...
... geïnspireerd door Adeleyd's gedicht voor Iny ...
Schrijver: Ton Hettema, 29 april 2015Geplaatst in de categorie: heelal
Gebed
238
Geef je reactie op deze inzending:
hierbij een citaat van mijn favoriete dichter:
"But it isn't Easy," said Pooh to himself, as he looked
at what had once been Owl's House.
"Because Poetry and Hums
aren't things which you get,
they're things which get you.
And all you can do is to go
where they can find you."
He waited hopefully . . .
"Well," said Pooh after a long wait, "I shall begin
'Here lies a tree' because it does,
and then I'll see what happens."
Ik was er even stil van.
En wat mij betreft ook precies goed zoals het is. Niks aan veranderen.
Mag ik een suggestie doen? Laatste strofe wissel je van 'ieder' naar 'ik'. Wat als je alles in die vanuit het ik-perspectief schrijft? Dan komen de laatste twee regels nog beter uit, denk ik. Bijv. die mij vaak opsluit in mijn eigen brein.
Een gebed wat heel duidelijk de twijfels aangeeft die bij iedere gelovige wel optreden.
Bovendien als gedicht heel bijzonder