Ergens tussen het begin en 't einde
In de lente van je leven
weet je weinig tot niets van beleven,
in de zomer van je leven,
heb je doorgaans kinderen,
die de tijd opslokken.
In de herfst van je leven,
wanneer die precies begint
dat weet ik niet,
krijg je te maken met liefde,
ellende, smart en ook veel verdriet,
want in de herfst van je leven
verdwijnen de vrienden voorgoed
en niet meer "voor even",
je moet ze laten gaan,
omdat ze het leven laten,
voor wat het is.
In de winter van je leven,
op je negentigste of zo,
verschijnt nu ineens in 't nieuws
dat je weer opnieuw mag beginnen.
Zittend in een verpleeghuis
moet je zelf weer voor je kostje zorgen
en dat terwijl ze bij het binnenkomen zeiden,
dat er nu voor JOU gezorgd werd.
Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.
... Lente zomer herfst en winter ...
Schrijver: An Terlouw, 23 juni 2015Geplaatst in de categorie: actualiteit
Mooi gedicht, An.
tegen de onverschilligen
jij dierbare vechtjas!