passie
maar werkelijke liefde ken ik niet
waar iedereen zo quasi-vanzelfsprekend
haar schoonheid roemt, extatisch, hartenbrekend
daar twijfel ik en merk een licht verdriet
jaar in jaar uit doorkruis ik haar gebied
klaar wakker om met uitgestrekte armen
naar haar juweel te reiken, haar erbarmen
zwaar is de terugtocht, grijs is het verschiet
spaar me uw troost, uw medelijdend lied
baarlijke nonsens doen mijn huid verharden
schaar mij niet onder wezenloos verwarden
paar me dan liever, dat ik lust geniet
gaarne zou ik ons liefdesvuur vermengen
vaarwel mijn lief, dat het ons mag verzengen!
Geplaatst in de categorie: reizen
Mijn liefdesbarometer is al dertig jaren stuk
Al dreigt er af en toe een zonnetje met wat geluk
Dat gaat dan vaak zo snel weer weg als dat het was verschenen
Zo zijn al heel wat zonnetjes door weer en wind verdwenen
Toch blijf ik tegen beter weten in nog altijd hopen
Dat ooit die liefdesbarometer weer een keer gaat lopen
Je Gabriëla.
een grijpbaar en ongrijpbaar fenomeen
moet men het voordeel van de twijfel geven
zijn niet getallen even en oneven
en zegt het woord voor eenzaam niet al-een?
terwijl de twijfelaar steeds plust en mint
waait dwars door alles heen de Liefdeswind
Beste Gabriëla, dank voor je reactie:
Klaarblijkelijk heb jij het leven lief
in allerlei nuances en facetten
en elke stemming is demonstratief
voor 't rijke scala van de levenswetten
al is de liefdesbarometer grillig
jouw commentaar is nimmer onverschillig
Je vrolijke verzen blijf ik evengoed graag lezen, evenals je spirituele gedichten, waarvan 'Reset' mijn favoriet is.
het meerdert naar gelang je het kan geven.
En twijfel je misschien dan toch heel even:
het leven lieft jou, samen of alleen
Dus tel niet op hoe vaak je wordt bemind -
geniet als dansend pluisje op de wind.
en een treffend puntdichtje
waarde Adriaan!
Soms krijg je het en dan weer moet je ’t geven
Maar ’t resultaat is altijd om het even:
‘t Is hemels maar toch ook weer heel alleen
En steeds nadat je werd of hebt bemind
Verdwijnt het als een pluisje op de wind