Ons oude huis ligt plat
Mijn voorgevoel zei me: ga door je " oude" straat,
en zo toog ik richting mijn geboorteplaats.
Moest even zoeken, er stonden flats,
het parkje van voorheen was weg.
De kerk in het midden houdend met mijn rug
er naar toe,
dacht ik nu moet ik vooruit, maar weet niet hoe?
Om de toren heen die was gebouwd dan maar,
liep vooruit op goed geluk,
daar stond weer een torenflat,
nou schiet mij maar stuk.
Een derde flat stond er schuin naast,
wist niet meer in mijn haast,
waar nu heen, keek achterom waar de kerk
in het midden verdween,
doorstappend zag ik opeens iets bekends,
een klein rijtje huizen waarvan zes gelijkende
op die van mij, maar ons huis, dat was er niet meer bij!
Een grote stapel puin wist me te vertellen
dat ze ons huis neer moesten vellen.
Plaats makerd voor de torens, lag triest en verloren,
het huisje waar ik eens, was geboren.
Ik zocht nog naar iets bekends, maar vond er niks,
dus liep terug naar de kerk,
die pront en vitaal, de slijtage slag had gezien
en niks had gedaan, ben dus voor een stapel puin,
alleen naar mijn geboortehuis gegaan,
waar alleen de kerk nog in het midden stond!
... Het oude huis geveld ...
Schrijver: An Terlouw, 4 augustus 2015Geplaatst in de categorie: maatschappij