rustakker
rustakker
mijn leven ging voorbij
ik heb het al gehad
en legde langzaam af
een prachtig kronkelpad
achter mij hoorde ik
de snelle tijd nog razen
jij blijft
mijn hart stond stil
zij sloot mijn ogen
het avondlicht verdween
en nam zwaar afscheid
ik ging rusten
jij beweegt
ik blies de adem uit
de kaars mocht aan
het gewaad hing om
voor de lange reis
de kist ging mee
jij niet
de weg loopt recht
naar het oude land
de aarde bergt mijn lijf
de steen spreekt zijn taal
met donkere letters
jij leest
de boom staat vol blad
de vogel zingt een psalm
de hemel knipoogt
de polder vult zijn sloten
ik hoor mensen spreken
jij luistert
Inzender: melis van den hoek, 11 februari 2016
Geplaatst in de categorie: overlijden