Op de prachtige tonen van de ochtendstond
Op de prachtige tonen van
de ochtendstond.
Die zich in vele aarden
laat gronden. Verlies ik
nimmer de grote lijnen van
het spel; in de kwartsmaten
die ik al verplaatsend tel;
vertolk ik met de optimistische
halfslachtigheid van een spreken
met twee monden; iets van een vrolijke
levenslustigheid nog niet door de werkelijke
treurigheid verslonden.
Met de ontnuchtering van de koude
grond. Die zijn oor te luister legt
aan de hartslag van de ochtendstond.
Pompt een nieuw optimisme heel sereen
wat muzikale warmte door al mijn bloed-
vaten heen. Een cardiologische ochtend-
serenade in de opmaat naar wat vreugde
om een nieuw begin. Die voor even het
verleden doet vergeten; en het geluk
ervaren laat met frisse zin.
Geplaatst in de categorie: tijd