Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.305):

Haat

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken
Verwerking hoeft al is het zo beenhard.

Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren
Kan ik alleen laten varen.

Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn.
Jullie halen me steeds weer boven water, theater?

Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee
Ik kom der echt niet solo uit.

Het zo vaak gedacht, het hoefde binnenin
Durfde me niet zo expliciet te uiten, dat rotte wereldje buiten.

Het nooit gewaagd of gedurfd, gewaagd of wordt het mijn ondergang dus het hoge woord zo vrij:

.................. wat haat ik je!