Uitgedoofd
Midden in de week gingen we altijd op pad
Naar onze plek buiten de stad
Als de deur openging, stond zij daar
alsof ik stond voor het altaar
Maar zij vroeg geen offers
Zij eiste geen slachtoffers
Zij was de onbaatzuchtige liefde
die mijn hart barmhartig doorkliefde
Hoe ik als tiener volledig oplaaide
elke keer als die deur openzwaaide
Een flits in haar hoofd, zij verdween uit beeld
Ik zocht haar, vond niet, hoe had ik dat gewild
Op een avond, wat een toeval, daar was ze weer
De twijfel bij mij, bij haar…te veel deed het zeer
Maar dan stonden we ineens voor elkaar
Gehesen op datzelfde altaar
Met alles overheersend verlangen
en smoorverliefd probeerde ik haar te vangen
Ik wil samen zijn, zei ze fluisterend maar beslist
Van mijn diepe geluk zij de unieke componist
Zij was mijn grote liefde en ik gaf alles voor haar
Maar ik begreep niets…het bleek illusoir
Weer die flits in haar hoofd
Haar leven en mijn vlam voor altijd uitgedoofd
Geplaatst in de categorie: verdriet