Democratie
Toen er spoorlijnen werden aangelegd
door ons groene hart
heb ik gedemonstreerd
toen de zorg werd uitgekleed
heb ik gedemonstreerd
toen de werkomstandigheden in
het onderwijs en het onderwijs zelf steeds meer verslechterden
heb ik gedemonstreerd
Toen de overschrijding van geluidsnormen
van Schiphol werden overschreden
heb ik gedemonstreerd
nu hebben ze de aanvliegroutes
over mijn dorp geleid
en ik heb weer gedemonstreerd
toen nog steeds te weinig aan de milieuvervuiling
werd en wordt gedaan
heb ik gedemonstreerd
Toen de gemeente Haren tegen de wil
van de bevolking werd gedwongen
samen te gaan met de gemeente Groningen
heb ik gedemonstreerd
Toen vriendjes in het kabinet
het bedrijfsleven 1,4 miljard schonk
heb ik gedemonstreerd
toen onze huizen werden
gebroken gescheurd
omdat er naar gas werd geboord
heb ik gedemonstreerd
en werd zelfs aangehoord
maar er is weinig tot niets gebeurd
ik kan blijven demonstreren
maar wat ik heb geleerd
is dat de democratie dood lijkt vermoord
misschien al gecremeerd
En aan de horizon doemt bruin als kleur
vergezeld met een bijpassende geur
ik demonstreer niet meer
ik ben moe*
*gemaakt als variant op het magistrale gedicht(zonder titel) van Martin Niemöller(1892-1984) Dat erop neer komt dat de verteller in het gedicht niets heeft gezegd toen ze de communisten, de vakbondsleden,de joden, de katholieken, kwamen halen, omdat hij niet tot een van die groepen behoorde.
En toen hij uiteindelijk zelf werd gehaald was er niemand meer om iets te zeggen.
Het gedicht staat in het boek ‘Een boek van wondere dingen’. Een boek bevattende het mooiste uit de wereldpoëzie samengesteld door Daan Bronkhorst.
Inzender: C.A. de Boer, 30 april 2018
Geplaatst in de categorie: maatschappij