De wachtkamer
Een harde stoel waar ik op zit,
Een van de vele.
Ik had een afspraak,
Maar wie kan dat schelen?
Ik wacht en ik wacht,
Ik ga maar een boekje lezen.
Het moment dat ik geroepen word,
Dat zal zo wel wezen.
Maar ik wacht en ik wacht,
De tijd tikt genadeloos door.
Ik wil het juiste doen,
Maar waar doe ik dat nog voor?
Ik wacht en ik wacht,
Mensen gaan mij voorbij.
Ze hebben het ongetwijfeld slechter.
Wat zegt dat over mij?
Dus ik sta maar op,
En loop weg hier ver vandaan.
Waarom zou ik om hulp vragen,
Als ik eerst achter mezelf moet staan.
Geplaatst in de categorie: welzijn