In één droom
Koud zijn mijn gedroomde dromen
die als vier seizoenen in één bui uitbarsten
met het wispelturige karakter van haar aard
voelt de intentie als een geopende roos.
Aan de horizon schittert haar silhouet
in de kleuren van de ondergaande zon
is de zin van de grens aan het leven
hoe zij haar uiteindelijke route koos.
Nergens ontbreekt het gevoel van haar zucht
die laatste ademhaling tegen mijn oor
als heldere herinnering in de schijnwerper
met één uitademing naar de eeuwigheid.
Ik heb gedroomd van al haar dromen
met een glas geheven naar de horizon
haar silhouet in indrukwekkende kleuren
hoe mijn beeld opent tot mijn verlegenheid.
Geplaatst in de categorie: afscheid