Hartenkreten

hartenkreet (nr. 51.945):

ZO GEWOON MOOI

vanmorgen scharrelend door
mijn eigen niet gemaaide wei
zag ik:

de madeliefjes ze knipoogden
me zo vrolijk toe
de boterbloempjes glimlachten
van de nacht nog een beetje moe
roze lila rode halmen gras
wuifden mij trots gedag
blij dat het haar ware
schoonheid tonen mag
een maagdelijk witte klaver
kijkt brutaal naar mij
en lokt ondertussen geil
in fiere stijl
de eerste ijverige bij
een koolwitje valt op
in het frisse groen
ze is al vroeg haar eerste
ronde aan het doen
en als ik de mijne heb gedaan
blijf ik even alles overziend
nagenietend staan

al die plantjes en diertjes
in mijn ongerept stukje wei
het is heerlijk en o zo schoon
maar haar eerlijke ‘simpelheid’
zo ogenschijnlijk doodgewoon
maakt mij weer ouderwets
kinderlijk blij