Louteringen lonen.
Geween ook tandengeknars
Dokters hadden het opgegeven
Landloopster had er niets aan
Gesmeekt en oh zo vaak gebeden
Opgesloten in zielige barre toren
Net niemand bleek me nog te horen
De vuisten bloedend geslagen
Zombie die nog slechts kon ademhalen
Sidderend in mijn pikzwarte hel
Verstikt in eigen schril gejank
Beneveld door een muffe stank
Beethoven zonder klank
HIJ haalde me uit de diepe put
Pasje per pasje verloor ik mijn zwaar juk
Eerst kruipen en dan lopen
Eindelijk weer een normale tred
De afschuwelijke louteringen werden beloond
Zelfrespect werd dik troef
Het lelijke eendje werd een fraaie zwaan
Meditatie zwengelt de geest flink aan
Heden bén ik de gelukkigste Vrouw ter Wereld.
... Uit het diepste dal gekropen. ...
Schrijver: kristine wauters, 11 juni 2019Geplaatst in de categorie: bedankt