Hartenkreten over woede

hartenkreet (nr. 221):

Ik geef het toe, ik ben manisch

Ik moet het gaan bekennen, toegeven
Ik ben een manisch persoon
Maar niet manisch depressief
Wel zeer, zeer af en toe
Manisch panisch zoals nu

Dan heb ik teveel hooi op m’n vork
Dan weet ik niet van ophouden
Dan ben ik de vriendelijkheid zelve
Dan heb ik teveel toegezegd
Dan laat ik wat ik doen moet

Dan doe ik ook te veel
Teveel door elkaar
Maak het wel altijd af
Ben nooit op tijd
Heb het wel net op tijd af

Maar wordt het mij te veel
Dan laat ik de boel de boel
Maar ook de gelegenheid
Om het uit te praten
Dan wordt stilstand mijn vriend

Geen afspraken meer
Geen toezeggingen
Geen bezoekjes
Geen telefoontjes
Geen, geen, geen

Ik wordt niet echt depressief
Maar wel stil en verdrietig
Orgelmuziek laat mijn tranen
Stromen van de oerbron om de oerbron
Waarom, waardoor, waarvoor

Mijn schaapachtige gezicht
Doen wolven huilen en brullen
behandelen me als een lammetje
Een manisch lekker lullig lammetje
Wat zich ter slachting laat lijden

Oh wat kan ik verbaasd zijn
Wat een invoelbaarheid heb ik
Wat vind ik mensen leuk, aantrekkelijk
Aandoenlijk, aangrijpend, lekker zelfs
Zonder ophouden hou ik van ze

Dat tij zal ik keren, omkeren
Ik laat nu m'n tanden zien en ziel
Ik geef ook mijn verontschuldigingen
Ik schaam mij het evangelie niet
Ik ben manisch, ik beken, ik geef het toe!

... Echte paniek kan gelukkig niet uitbreken want ik heb www.gedichten.nl, waar ik van hart geen moordkuil behoef te maken, juist niet, gooi het er maar uit, schrijf het maar op en vertrouw het toe aan de wereld! 'Sorry seems to be the hardest word in world" doorbreek ik, sorry! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 22 juni 2019