Het muurbloempje
Ik heb je zien bloeien
dat ene moment
Een glimp van de schoonheid
die jij vanbinnen bent
Het was alsof het zonlicht
geheimzinnig door de bladeren scheen
Jouw gesloten aanzicht waarna
alle pracht vanzelf verscheen
Eindelijk na al die tijd
van dichte knoppen treuren
Blijkt de bloem van blad bevrijd
en zien wij het gebeuren
Iedereen werd stiller daar
bij jouw verblindend licht
Je straalde zelfverzekerd maar toen
klapte je weer dicht
Ik heb je zien bloeien
dat ene moment
Ik hoopte toch daar zijnde
dat je zien laat wie je bent
Geplaatst in de categorie: liefde